Podsumowanie projektu

Opis zrealizowanego projektu.

Głównym celem projektu była popularyzacja wiedzy o lokalnej historii i zabytkach Grodziska. Działania adresowaliśmy głównie do osób mieszkających w Grodzisku od niedawna: dzieci, ich rodziców i nauczycieli. Stworzyłyśmy karty z kolorowankami i zadaniami oraz liczne gry on-line. Karty te oraz gry są dostępne on-line oraz w Szkole Podstawowej nr 1 i w miejscach użyteczności publicznej. Są też do pobrania przez kody QR i rozpowszechnione w wersji papierowej. Prezentują zabytki i ważne miejsca Grodziska m.in. Zakład Wodoleczniczy, Stawy Goliana, Willa Niespodzianka, Pomnik Wolności.
W pierwszej fazie projektu założyłyśmy stronę facebookową i internetową, a Karolina Szurek odwiedziła lokalne instytucje (Willa Radogoszcz, Poczekalnia PKP, antykwariat Pod Psem, ośrodek sportowy). Dobry kontakt nawiązaliśmy ze Strefą Aktywnego Seniora oraz Grodziskim Klubem Szermierczym a także SP nr 1.
Równolegle dr Agnieszka Szurek pogłębiła swoje badania nad przekazami historii lokalnej. Źródła, z których czerpała to m.in. niepublikowane dotychczas pamiętniki, wspomnienia i zdjęcia udostępnione przez wolontariuszy, archiwalne egzemplarze prasy polskiej (Bogoria, Kronika Powiatu Błońskiego, Echo Grodziskie, Głos Mazowiecki, Wieś Polska, Kurier Warszawski) i brytyjskiej (The Tunbridge Wells Courier, Sporting Life, Northampton Mercury, The Sphere) z końca XIX i początku XX wieku, druki ulotne z z baz Polona i British Newspaper Archive.
Na podstawie w/w źródeł oraz w oparciu o fotografie powstało 15 gier oraz 25 kart edukacyjnych, zawierających teksty i kolorowanki autorstwa Joanny Dzięciołowskiej oraz krzyżówki, rebusy, zagadki oraz reprodukcje. Powstały też dwa scenariusze zajęć edukacyjnych.

W ramach projektu odbyły się 4 spacery edukacyjne (dwa spacery na Stawy Goliana i dwa spacery do Pomnika Wolności) połączone z zabawami. Wolontariuszami w czasie tych spacerów byli seniorzy - osoby pochodzące z Grodziska, które podzieliły się swoimi wspomnieniami z czasów dzieciństwa. Uczestnikami były dzieci  - grupy świetlicowe ze Szkoły Podst. nr 1. - wraz z opiekunkami. Każdy spacer uwzględniał:
- pogadankę historyczną
- prezentacje miejsca i obiektu
- opowiadanie seniora
- gry ruchowe
- gry z wykorzystaniem rekwizytów
- pracę w grupach
- przekazanie kolorowanek związanych z tematyką spaceru
Spacery zostały entuzjastycznie przyjęte przez dzieci i opiekunów a Dyrekcja Szkoły wyraziła zainteresowanie organizacją kilkunastu podobnych wydarzeń. W spacerach edukacyjnych uczestniczyła każdorazowo grupa około 20 dzieci. Spacerom towarzyszył wzrost aktywności na facebooku.

Regularnie spotykaliśmy się z seniorami (spotkania agitacyjno-informacyjne oraz dłuższe, indywidualne, połączone z wywiadem). Udało nam się dotrzeć do osób urodzonych w latach 1943-1956, które jeszcze nie dzieliły się swoimi wspomnieniami a całe dzieciństwo i młodość spędziły w Grodzisku.
Intensywnie promowałyśmy projekt:
- Bogoria: wywiad i artykuł prasowy
- informacje w Mediatece i magazynie "Senior i Ty"
- plakietki z kodami QR i informacją
- gadżety promocyjne rozdawane uczestnikom i wolontariuszom
- kolorowanki rozprowadzane w restauracji Babie Lato
- ogłoszenia na lokalnych stronach facebookowych
- promocja nieformalna
Agnieszka Szurek włączyła też opis projektu do swoich wystąpień i publikacji na konferencjach dotyczących kultury lokalnej.

Cele założone w projekcie zostały zrealizowane w stopniu przekraczającym pierwotne założenia. Zasięg odbiorców internetowych sięgnął dwóch tysięcy osób. Powstało też znacznie więcej (ok.300%) materiałów edukacyjnych do pobrania.

Czy i jak udało się przezwyciężyć problemy?

-W związku z większą niż przewidywałyśmy frekwencją na spacerach potrzebne było więcej materiałów
-Niektóre usługi okazały sie droższe niz spodziewano
-Część zaplanowanych materiałów okazała się potrzebna w mniejszej niż spodziewano liczbie albo w innej formie
-Niewielu seniorów zostało wolontariuszami (szacowałyśmy 8 osób a zostało 6) jednak okazali się znacznie bardziej zangażowani
-Umiałyśmy stworzyć wiele materiałów własnym sumptem. Dokonałyśmy więc przesunięcia środków pomiędzy kategoriami

Czy udało się Państwu osiągnąć cele projektu zakładane we wniosku? W jakim stopniu?

Główne cele zakładane we wniosku zostały zrealizowane w stopniu znacznie przekraczającym założenia.
-bezpośredni udział aż 62 dzieci, w większości z rodzin nowych w Grodzisku
-brak fizycznego udziału rodziców rekompensowany dużą aktywnością na FB (oglądalność średnio 193 os. dla każdego postu, rekordowa 2877)
-wykorzystanie pamiętników (udostępnianych m.in. przez wolontariuszy) i mat. archiwalnych, w większości nie znanych w Grodzisku
-stworzenie około 25 kart edukacyjnych i 15 gier on-line
-przeprowadzenie aż 4 spacerów
-rozpoznawalność projektu w środowisku lokalnym
-jedynym celem zrealizowanym tylko na 75% było zaangażowanie wolontariuszy.

W jaki jeszcze sposób projekt wpłynął na mieszkańców i społeczność? 

Zainspirowane przez wolontariuszy pogłębiałyśmy badania nad historią Grodziska w oparciu o źródła opracowując tematy poruszone przez nich (np produkty grodziskie, zakupy dawniej, zabawy). Dotarłyśmy do wielu autentycznych rekwizytów. Stworzyłyśmy dużo wartościowych merytorycznie materiałów, które udostępniamy i promujemy w środowisku lokalnym.
Uczestnikami spacerów edukacyjnych i odbiorcami kolorowanek oraz zajęc świetlicowych były dzieci wywodzące się w większości z rodzin nowych w Grodzisku. Dowiedziały się o dawnej i niedawnej (z  czasów pokolenia ich dziadków) historii miejsc w Grodzisku znanych im, takich jak plac zabaw lub deptak, budynek szkoły. Zanosząc kolorowanki do domu przekazywały rodzicom tę wiedzę.
Ważnym aspektem projektu była zmiana patrzenia na historię lokalną i dowartościowanie jej elementów związanych z wytwórczością, gospodarką, zwyczajami, przestrzenią miejską. Udało nam się zainteresować społeczność szkoły nr 1 oraz naszych wolontariuszy poszukiwaniem grodziskich produktów, zwyczajami zakupowymi - tym wszystkim co tworzy życie codzienne.
Nasz projekt zapoczątkował zmianę w myśleniu o historii lokalnej i o patriotyzmie lokalnym.